[Esta é unha tradución autorizada de Ciención de Breogán, adaptada do artigo orixinal de 1 de novembro de 2010 Teoría de juegos X – Juego de la confianza, de Javier “J” Sedano, que pode lerse en El Cedazo. Toda a serie Teoría de juegos está publicada en forma de libro, dispoñible aquí.]
[O artigo previo da serie é Teoría de xogos (IX): Dous terzos da media (II).]
Levamos xa nove artigos na serie e xa introducimos unha morea de conceptos. Presentamos moitos xogos teóricos e asimilámolos a varios casos reais interesantes, como disputas comerciais, guerras, apostas, videoxogos…
Probablemente, ao comezares a serie pensarías que apenas contabamos nada, pero pouco e pouco fomos introducindo máis e máis conceptos… e aínda estamos co básico!
Hoxe imos introducir un novo xogo. Non estou seguro do seu nome, nin de se o ten, así que vou chamalo xogo de confianza, que é como o chama a Wikipedia (aínda que non é exactamente o mesmo que coñecía eu, este é unha xeneralización do da Wikipedia). O nome é un pouco ambiguo, porque hai moitos outros xogos nos que hai que decidir se confiar ou non no opoñente, pero vale.